ترجمه اذان و اقامه‏

اَللّهُ اَكْبَرُ يعني: خداي تعالي‏ بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند.
اَشْهَدُ اَن لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ شهادت مي‏دهم كه غير از خدايي كه يكتا و بي‏همتا است معبود ديگري نيست.
اَشْهَدُ اَنّ مُحَمّدا رَسُوُلُ اللّهِ يعني شهادت مي‏دهم كه حضرت محمّد بن عبداللّه صلّي اللّه عليه و آله پيغمبر و فرستاده خداست.
اَشْهَدُ اَنّ عَلِيّا اَميرَالْمُؤْمِنين وَلِي اللّهِ يعني: شهادت مي‏دهم كه حضرت علي عليه الصّلوة والسّلام اميرالمؤمنين و ولي خدا بر همه خلق است و نيز فرزندان معصومش.
حَي عَلَي الصّلوةِ يعني: بشتاب براي نماز.
حَي عَلَي الفَلاحِ يعني: بشتاب براي رستگاري - نماز - .
حَي عَلي‏ خَيْرِ الْعَمَلِ يعني: بشتاب براي بهترين كارها (نماز ).
قَدْ قامَتِ الصّلوةُ يعني: به تحقيق نماز برپا شد.
لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ يعني: معبودي نيست مگر خدايي كه يكتا و بي‏همتا است.

مسئله 953 - بين جمله‏هاي اذان و اقامه بايد خيلي فاصله نشود و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد، بايد دو باره آنها را از سر بگيرد.

مسئله 954 - در پنج مورد اذان ساقط مي‏شود: اوّل - نماز عصر روز جمعه. دوّم - نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذيحجّه است. سوّم - نماز عشاء شب عيد قربان براي كسي كه در مشعر الحرام باشد. چهارم - نماز عصر و عشاء زن مستحاضه. پنجم - نماز عصر و عشاء كسي كه نمي‏تواند از بيرون آمدن بول و غائط خودداري كند. و در اين پنج نماز در صورتي اذان ساقط مي‏شود، كه با نماز قبلي هيچ فاصله نشود، يا فاصله كمي بين آنها باشد، و فاصله شدن نافله براي عدم سقوط اذان كافي است در غير از اين پنج مورد هم هر جا كه دو نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشاء را جمع كرده با هم مي‏خواند، براي نماز دوّم اذان نگويد بهتر است، بلكه به احتياط واجب در همه آن پنج مورد و هر موردي كه جمع كند براي نماز دوّم بايد اذان گفته نشود.

مسئله 955 - اگر براي نماز جماعتي اذان و اقامه گفته باشند، كسي كه با آن جماعت نماز مي‏خواند نبايد براي نماز خود اذان و اقامه بگويد.

مسئله 956 - اگر براي خواندن نماز به مسجد برود و ببيند جماعت تمام شده، تا وقتي كه صفها بهم نخورده و جمعيّت متفرّق نشده، مي‏تواند براي نماز خود، اذان و اقامه نگويد يعني به اذان و اقامه آنان اكتفا نمايد.

مسئله 957 - در جائي كه عدّه‏اي مشغول نماز جماعت هستند، يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها بهم نخورده است، اگر انسان بخواهد فُرادي‏ يا با جماعت ديگر كه در آن محل برپا مي‏شود نماز بخواند، با سه شرط اذان و اقامه از او ساقط مي‏شود: اوّل - آنكه براي آن نماز اذان و اقامه گفته باشند. دوّم - آنكه آن نماز جماعت باطل نباشد. سوّم - آنكه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد. پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد بزرگي باشد و او بخواهد در طرف ديگر مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد. سقوط اذان و اقامه با اين شرايط بطور لزوم است، و بنابراين گفتن اذان و اقامه بقصد ورود شرعي حرام است، ليكن بقصد رجاء ثواب مانعي ندارد.

مسئله 958 - اگر در يكي از شرطهايي كه در مسئله قبل گفته شد شك كند، چنانچه رجاءا اذان و اقامه بگويد، مطابق با احتياط عمل كرده است.

مسئله 959 - كسي كه اذان و اقامه ديگري را مي‏شنود، مستحب است هر قسمتي را كه مي‏شنود بگويد، ليكن از "حَي عَلي الصّلوة" تا آخر "حَي عَلي خَيْرِ الْعَمَل" را بقصد رجاء بگويد و مي‏تواند آنها را به "لا حَوْلَ وَلا قُوّةَ اِلاّ بِاللّهِ" تبديل كند.

مسئله 960 - كسي كه اذان و اقامه ديگري را شنيده، چه با او گفته باشد يا نه، در صورتي كه بين آن اذان و اقامه و نمازي كه مي‏خواهد بخواند، زياد فاصله نشده باشد، مي‏تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.

مسئله 961 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذّت بشنود، اذان از او ساقط نمي‏شود، بلكه اگر قصد لذّت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد، اگر چه بي‏وجه نيست.

مسئله 962 - هرگاه اذان و اقامه را فراموش كند و مشغول نماز شود، اگر تا وارد ركوع ركعت اول نشده، يادش آمد، مي‏تواند نماز را رها كرده و پس از گفتن اذان و اقامه نماز را دوباره شروع كند.

مسئله 963 - اقامه بايد بعد از اذان گفته شود و اگر قبل از اذان بگويند صحيح نيست.

مسئله 964 - اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلا حَي عَلَي الفَلاحِ را پيش از حَي عَلَي الصّلوةِ بگويد، بايد از جايي كه ترتيب بهم خورده دوباره بگويد.

مسئله 965 - بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد، و اگر بين آنها بقدري فاصله دهد، كه اذاني را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود، مستحب است دو باره اذان و اقامه را بگويد و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز بقدري فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دو باره براي آن نماز اذان و اقامه بگويد.

مسئله 966 - اذان و اقامه بايد به عربي صحيح گفته شود، پس اگر به عربي غلط بگويد، يا بجاي حرفي حرف ديگر بگويد، يا مثلا ترجمه آنها را به فارسي بگويد صحيح نيست.

مسئله 967 - اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمدا يا از روي فراموشي پيش از وقت بگويد باطل است.

مسئله 968 - اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه، بايد اذان را بگويد، ولي اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه، گفتن اذان لازم نيست.

مسئله 969 - اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آنكه قسمتي را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه، بايد قسمتي را كه در گفتن آن شك كرده بگويد، ولي اگر در حال گفتن قسمتي از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه، گفتن آن لازم نيست.

مسئله 970 - مستحب است انسان در موقع گفتن اذان، رو به قبله بايستد و با وضو يا غسل باشد و دستها را بگوش بگذارد و صدا را بلند نمايد و بكشد و بين جمله‏هاي اذان كمي فاصله دهد و بين آنها حرف نزند و اما در اقامه بايد با طهارت باشد و بنابر احتياط لازم رو به قبله و ايستاده باشد.

مسئله 971 - مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد و اقامه را آهسته‏تر از اذان بگويند و جمله‏هاي آنرا بهم نچسباند و در عين حال باندازه‏اي كه بين جمله‏هاي اذان فاصله مي‏دهد بين جمله‏هاي اقامه فاصله ندهند.

مسئله 972 - مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد، يا قدري بنشيند، يا سجده كند، يا ذكر بگويد، يا دعا بخواند، يا قدري ساكت باشد، يا حرفي بزند يا دو ركعت نماز بخواند ولي حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح، و نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب، مستحب نيست. و اگر سجده را انتخاب كند در سجده بگويد: لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سَجَدْتُ لَكَ خاضِعا خاشِعا.

مسئله 973 - مستحب است كسي را كه براي گفتن اذان معين مي‏كنند، عادل و وقت‏شناس و صدايش بلند باشد و اذان را در جاي بلند بگويد.

مسئله 974 - شنيدن اذان از راديو و ضبط صوت براي نماز كافي نيست مگر اينكه شخص آنرا حكايت كند يعني همراه آن بگويد .