بهائیت دین الهی نیست ...

بسم الله الرحمن الرحيم

  محضر مبارک حضرت آيت‌الله العظمي گرامي

با سلام ، توقیراً در خصوص مسائل ذیل فتوای شرعی خود را مبذول فرمایید :

 موضوع : احکام مرتبط با فرقه ضاله بهائیت

1 ) ابتدائاً اطفال بهائی : الف ) اطفال مسلمان که در مراکز علمی _ آموزشی _ تفریحی _ هنری با اطفال بالغ _ نابالغ بهائی در ارتباطند و لاجرم با آنها در فعالیتهای علمی _ آموزشی _ تفریحی _ هنری مشارکت می نمایند چه حکمی دارد ؟ ب ) آیا در ارتباط اطفال مسلمان با اطفال بهائی رعایت احکام اسلامی از قبیل طهارت و نجاست الزامی است ؟ 2 ) دوم گروههای بهائی که در خانواده های بهائی متولد شده اند و در بین مسلمین زندگی می کنند : الف ) مراوده تجاری و یا معاشرت اجتماعی ( مانند مراجعه به طبیب و یا وکیل دادگستری ) با آنان چه حکمی دارد ؟ ب ) در صورتی که فرد بهائی به بیان اعتقادات خود در مواجهه با شخص مسلمان بپردازد ، اقدام ایشان ، اقدامی علیه نظام اسلامی و یا تبلیغ علیه نظام محسوب می گردد ، و اصلاً در خصوص چنین مواردی در دین اسلام چه حکمی ساری و جاری است ؟ ج ) در دین اسلام احترام به سادات سفارش شده است و حتی فتاوی معتبری نیز مبنی بر این موضوع وجود دارد ، آیا احترام به مسلمانِ سید یکسان با احترام به بهائی که می گوید سید است می باشد ؟ 3 ) سوم رؤسا و مسئولین جامعه بهائی : افرادی از بین بهائیان هستند که به رتق و فتق امور و احوال شخصیه بهائیان می پردازند و تقویت آنان را بر عهده دارند ، و آنگونه که شنیده ایم مرکز جهانی بهائیان واقع در شهر حیفاء در سرزمینهای اشغالی قرار دارد که از حدود 170 سال پیش ( یعنی حدود 100 سال قبل از پیدایش رژیم جعلی اسرائیل ) به این قسمت متوجه شده اند ، حالیه در این خصوص نیز ، برخی از افراد اقدامات این گروه را بدین ترتیب ، موجب تضعیف اسلام می دانند ؛ لذا با وجود چنین تشریحی : الف ) آیا اصلاً چنین اعمالی ، تضعیف اسلام و مسلمین محسوب می گردد یا خیر ؟ ب ) آیا به صِرف اینکه مرکز جهانی این افراد در سرزمینهای اشغالی قرار دارد و آنان با مرکز جهانی خود در ارتباطند ، این افراد ، از دیدگاه اسلامی جاسوس و یا محارب تلقی می گردند یا خیر ؟ و اصلاً چه حکمی سزاوار اینان می باشد ؟ ج ) از آنجاییکه در نظر عموم فقها " محاربه " از ریشه " حرب " بوده و یکی از شروط لازم آن را " حمل سلاح " دانسته اند ، و نیز معتقدند که شرطِ حمل سلاح در ادامه آیه مبارکه " یسعون فی الارض فساداً " در خصوص محاربه ، شرطی اضافی بر این لفظ برای اجرای حکم محاربه می باشد و آن هم اینست که اِفساد ، عمد و گستردگی را جهت اجرای حکم حد مزبور می طلبد و در صورت احراز تمامی این قیود بصورتِ مورد به مورد و نیز بذل توجه به اینکه در خصوص اعمال حدود شرعیه زمانی که در تطبیق عنوان و اعمال فرد با حکم آن قضیه دچار شک یا شبهه یا تردید شویم مطابق قاعده معروف " تدرء الحدود بالشبهات " در اجرای حکم حد بایستی توقف نماییم ، آیا در خصوص افراد اخیرالذکر ( مسئولین جامعه بهائی ) اجرای حکم حد محاربه و یا افساد فی الارض را جایز می دانید یا خیر ؟

باسمه تعالی

1-    بهائیت دین الهی نیست و مسلمان و حتی یهودی و مسیحی و زرتشتی نیستند و اهل ذمه هم حساب نمی شوند.

2-    وقتی شناسنامه دولت اسلامی را دارند به عنوان معاهد تحت سرپرستی حکومت اسلامی هستند.

3-    اگر کاری خلاف نظام انجام ندهند مشکلی ندارند.

4-    تبلیغی نباید برای دین خود انجام دهند.

5-    محارب اسلحه می خواهد لیکن افساد و تبلیغ علیه نظام هم ممنوع است.

6-    نجس هستند و باید پس از تماس با رطوبت دست خود را تطهیرکنند.

7-    این سختی ها که طبق قواعد فقهیه می باشد برای این است که حاضر به گفتگو شوند تا از عذاب جهنم الهی در امان باشند.

8-    اسرائیل مسلما محارب و عدو می باشد و هر گونه کمک به او محاربه با اسلام است هر چند کمک پشت جبهه باشد.

والسلام