مسئله 1652 - اگر روزه دار، عمدا چيزي بخورد يا بياشامد روزه او باطل مي‏ شود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاك و يا برگ و شيره درختان، و چه كم باشد يا زياد، حتّي اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دو باره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد روزه او باطل مي‏ شود.

مسئله 1653 - اگر موقعي كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد. و چنانچه عمدا فرو برد روزه‏ اش باطل است و به دستوري كه بعدا گفته خواهد شد كفّاره هم بر او واجب مي‏ شود.

مسئله 1654 - اگر روزه‏ دار، سهوا چيزي بخورد يا بياشامد، روزه‏ اش باطل نمي‏ شود.

مسئله 1655 - احتياط واجب آن است كه روزه‏دار از استعمال آمپول تقويتي كه به جاي غذا بكار مي‏ رود خودداري كند، ولي تزريق آمپولي كه عضو را بي‏حس مي ‏كند اشكال ندارد. و همينطور آمپولي كه بعنوان دارو براي بيمار بكار مي‏ رود. پس اگر روزه‏دار مريضي باشد كه روزه براي او ضرر ندارد ولي در روز به آمپول دوا نياز دارد و ناچار است آمپول را بزند پس از زدن آمپول مي‏تواند روزه آن روز را بگيرد و بنابر احتياط مستحبّ قضاي آن را هم بگيرد.

مسئله 1656 - اگر روزه‏ دار، چيزي را كه لاي دندان مانده است عمدا فرو ببرد، روزه‏اش باطل مي‏ شود.

مسئله 1657 - كسي كه مي‏خواهد روزه بگيرد واجب نيست پيش از اذان، دندانهايش را خلال كند، ولي اگر بداند غذايي كه لاي دندان مانده حتما در روز فرو مي‏رود چنانچه خلال نكند و چيزي از آن فرو رود، روزه‏اش باطل مي‏شود، بلكه اگر فرو هم نرود بنابر احتياط قضاي آن روز را بگيرد، اگر مي‏ داند كه حتما فرو مي‏رود و روزه ‏اش را باطل مي‏ كند.

مسئله 1658 - فرو بردن آب دهان، اگر چه به واسطه تصور كردن ترشي و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمي‏ كند.

مسئله 1659 - فرو بردن اخلاط سر و سينه، تا به فضاي دهان نرسيده اشكال ندارد، ولي اگر داخل فضاي دهان شود احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.

مسئله 1660 - اگر روزه ‏دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد يا ضرر غير قابل تحمل به او برسد، واجب است به اندازه‏اي كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد ولي باحتياط واجب روزه او باطل مي‏شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيّه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي‏ كند خودداري نمايد و قضاي آن را هم بگيرد.

مسئله 1661 - جويدن غذا براي اينكه بدهان بچّه يا پرنده ‏بگذارد، و همينطور چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولا به حلق نمي‏رسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد روزه را باطل نمي‏كند. ولي اگر انسان از اوّل بداند كه مي‏رسد، چنانچه فرو رود روزه‏اش باطل مي‏شود و بايد قضاي آن را بگيرد و كفّاره هم بر او واجب است بلكه اگر فرو نرود نيز آن روز را روزه بگيرد و بنابر احتياط واجب قضاي آن را هم بگيرد.