سلام علیکم ؛ همسرم باداشتن  4 فرزند زیر 12 سال ناخواسته 2قلو باردار شد و به علت بیماری و مصرف دارو و داشتن روحیه ای شکننده پس از اینکه در سونوگرافی پزشکان احتمال ناهنجاری کروموزومی در یکی از جنینها را دادند به شدّت دچار از هم گسیختگی روحی شد و حاضر به ادامۀ حاملگی نشد ، نصایح من در مورد گناه سقط در او اثری نکرد و با تهدید به خودکشی و برای بیرون آوردن او از این مشکل با اکراه و در کمال نارضایتی برایش قرص جهت سقط آوردم که در 3ماهگی سقط کرد ، 1- آیا زنم گناهکار است ؟ ( با توجه به ناراحتی روحی ناشی از احتمال ناقص بودن یکی از جنینها ) . 2- آیا من گناهکارم ؟ (با توجه به اکراه و هدفم که کمک به همسرم در درآودن او از مخمصه روحی وجلوگیری از آسیب به خودش بوده)                   

پاسخ :

بسمه تعالی

به عقیدۀ حقیر در مواردی که احتمال معلولیت و مانند آن قویاً داده می شود تا قبل از چهارماهگی ( وقت ولوج روح ) سقط جائز است البته دیه دارد ، به رسالۀ ما رجوع کنید دیۀ سقط جنین را توضیح داده ایم . دیۀ مزبور به ورثۀ جنین سقط شده می رسد ، غیر از خود شما و همسرتان .

والسلام